کد مطلب:35461 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چه رواياتي درباره دوستي و محبت نسبت به پيامبر و عترت طاهرين(ع) به ما رسيده است؟

روايات فراواني دربارة دوستي و محبت نسبت به پيامبر و عترت طاهرين(ع) رسيده است كه در اينجا برخي از آنها نقل مي‎شود:

1 ـ اَنَس مي‎گويد: مردي باديه نشين از پيامبر گرامي(ص) پرسيد: رستاخيز چه روزي فرا مي‎رسد؟ همزمان با اين پرسش هنگام نماز شد. حضرت رسول(ص) پس از نماز، آن مرد را به حضور طلبيده و فرمود: براي آن روز چه ذخيره‎اي فراهم كرده‎اي؟ «فما أعددت لها؟». عرض كرد: سوگند به خداوند كه نماز و روزه فراواني براي قيامت ذخيره نكرده‎ام، ولي خدا و پيامبرش را دوست مي‎دارم. آنگاه پيامبر اكرم(ص) فرمود: انسان با محبوبش محشور مي‎شود: «المرء مع من أحب». انس مي‎گويد: مسلمانان را پس از رهايي از جاهليت و نيل به اسلام نديدم به چيزي به اين اندازه خوشحال شده باشند. (بحار 17/13)

2 ـ رسول اكرم(ص) دربارة دوستي با خدا و رسول و عترت او(ع) فرمود: خدا را دوست بداريد؛ زيرا غذاي جسم و جان شما را فراهم مي‎كند و براي رضاي خداوند به من علاقه‎مند باشيد ـ زيرا من مجراي فيض او هستم ـ و به خاطر من دوستدار خاندانم باشيد ـ زيرا آنها رابط ميان من و شما هستند ـ: «أحبوا الله لما يغذوكم به من نعمه و أحبوني لله عزّو جلّ و أحبوا قرابتي لي». (بحار 17/14)

3 ـ در حديث ديگري كه به نوبة خود سلسلة الذهب است، اميرالمؤمنين امام علي(ع) مي‎فرمايد: مردي از انصار به حضور رسول اكرم(ص) شرفياب شد و گفت: من توان تحمل فراق و هجران شما را ندارم؛در منزل يا محل كار هرگاه به ياد شما مي‎افتم دست از كار مي‎كشم و به ديدارتان مي‎شتابم؛ اين از آن روست كه شما را دوست دارم؛ اكنون به اين فكر افتاده‎ام كه روز قيامت كه شما وارد بهشت شده و به اعلي عليين عروج كرديد، من چه كنم؟

در اين هنگام اين آية شريفه نازل شد: «و مَن يُطع الله و الرَسول فأولئك مَع الذين أَنْعَمَ الله عليهم مِن النبيين و الصديقين و الشُهداء و الصالِحينَ و حَسُنَ أولئك رَفيقا» نساء/69؛ پيروان خدا و پيامبر، با انبيا و صديقان و شاهدان و صالحان محشور مي‎شوند و آنها رفقاي خوبي هستند؛ زيرا خسته‎دلان قافله را پشت سر نمي‎گذارند، بلكه تا مرز امكان آنها را همراه خود مي‎برند. سپس پيامبر گرامي(ص) آن مرد را به حضور طلبيد و اين آيه را بر وي تلاوت كرد و به او بشارت داد. (بحار 8/188)

4 ـ در حديث ديگري پيامبر اكرم(ص) فرمود: ايمان بنده‎اي كامل نمي‎شود مگر اينكه من پيش او محبوبتر از خود او باشم (علاقه‎اش به من بيشتر از خودش باشد) و عترت من نزد او محبوبتر از خويشان خودش و اهل بيت من در نظر او محبوبتر از خاندان خودش و ذات من پيش او، محبوبتر از ذات خودش باشد: «لايؤمن عبد حتي أكون أحب إليه من نفسه و يكون عترتي أحب إليه من عترته و يكون أهلي أحب إليه من أهله و يكون ذاتي أحب إليه من ذاته». (بحار 17/13)

نكته شايان ذكر اينكه، زيارت قبور اهل بيت عصمت و طهارت(ع) مظهري از محبت و گوشه‎اي از وظايف مؤمنان نسبت به اين خاندان است. اگر چه بهرة اين عمل، نصيب خود مؤمنان مي‎شود: «قل لا أسألكم أجرا إلا المودة في القربي» شوري/23، «ما سألتكم من أجر فهو لكم». سبأ/47

---

: آية الله جوادي آملي
صهباي حج